ទសពិតធម៌គឺជាគោលធម៌ទាំង ១០ប្រការ ដែលមេដឹកនាំ គ្រប់រូបត្រូវតែប្រកាន់ ខ្ជាប់ជានិច្ច

ទសពិតធម៌គឺជាគោលធម៌ទាំង ១០ប្រការ ដែលមេដឹកនាំ គ្រប់រូបត្រូវតែប្រកាន់

ខ្ជាប់ជានិច្ច។គោលធម៌ទាំង ១០ ប្រការមាន៖

១.ទានគឺការអោយ អ្នកដឹងនាំប្រទេសត្រូវចេះសង្រ្គោះប្រជាជនរបស់ខ្លួន

ដែលក្រខ្សត់ដោយការអោយនូវសម្ភារះ គ្រឿងឧបភោគបរិភោគ ការសិក្សា

រៀនងសូត្រ ការផ្ដល់ឱកាសព្រមទាំងការណែនាំអោយប្រជាជនរបស់ខ្លួន

ស្ថិតនៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌនៃច្បាប់ មិនប្រព្រឹត្តិទង្វើដែលធ្វើអោយសង្គមអន់ថយ។​

២.សីលគឺកិរិយាមារយាទថ្លៃថ្នូរ មានទង្វើល្អដោយកាយ វាចា ចិត្តជាមូលដ្ឋាន។

មេដឹងនាំប្រទេសត្រូវជាគំរូដ៍ល្អប្រជាជនរបស់ខ្លួន។ត្រូវរក្សាច្បាប់ គោរពច្បាប់

ទទឹមនឹងនោះត្រូវណែនាំអោយប្រជាជនយល់អំពីច្បាប់ ហើយគោរពច្បាប់។

ទាំងមេដឹងនាំប្រទេសនិងប្រជាជនត្រូវគោរពច្បាប់ មិនថាច្បាប់សង្គម ច្បាប់

សីលធម៌ ឬច្បាប់ប្រទេស។ដោយសង្ខេបគឺត្រូវមានច្បាប់មូលដ្ឋានក្នុងសង្គម

ដូចជាមិនធ្វើអំពើសាហាវយង់ខ្នង់ មិនស៊ីសំនូកសូកប៉ាន់ កេងប្រវ័ញ្ចយកទ្រព្យ

 មិនមែនជាអ្នកល្មោភកាមតណ្ហា ល្បែងស្រីល្បែងស្រា មិនមែនជាអ្នកចូលចិត្ត

បោកប្រាសរាស្ដ្រ បញ្ឆោតរាស្ដ្រ មិនមែនជាអ្នកចូលចិត្តគ្រឿងស្រវឹង ឬបើក

ចំហរអោយគ្រឿងស្រវាំងធ្វើអន្ដរាគមន៍ពេញផ្ទៃប្រទេស។​

៣.បរិចាគគឺចេះលះបង់នូវសេចក្ដីសុខរបស់ខ្លួនដើម្បីប្រយោជន៍សុខដល់ប្រជា

ពលរដ្ឋដែលកំពុងលំបាកវេទនា។ទុក្ខរបស់រាស្ដ្រគឺទុក្ខរបស់អ្នកគ្រប់គ្រង។ ដរាប

ណាដែលប្រជាពលរដ្ឋនៅតែក្រ លំបាក អ្នកដឹកនាំត្រូវរកវិធីដោះស្រាយបញ្ហានេះ

ជាបន្ទាន់។ពុំមែនឃើញប្រជាពលរដ្ឋរបស់ខ្លួនរងកម្មនូវសេចក្ដីទុក្ខ ខ្លួនឯងបែរជា

នៅក្នុងវិឡាស្ដុកស្ដម្ភ មានអ្នកបំរើឆ្វេងស្ដាំ ស្រីស្រា។ល។ នោះទេ។

៤.អាជ្ជវៈ គឺមេដឹងនាំត្រូវស្មោះត្រង់ មិនវៀចវេរ ក្រលេចក្រលាច់ ល្បិតកលបោក

ប្រាសយកតែសន្លឹកឆោត បានមកហើយពួកបំនិតនូវអំពើពុករលួយនេះទេ។

មេដឹងនាំត្រូវស្មោះត្រង់នូវតួនាទីរបស់ខ្លួន មិនលូកលន់យកតួនាទីរបស់អ្នកដទៃ។

៥.មទ្ទវៈគឺអ្នកដឹងនាំត្រូវមានកិរិយាមាយាទទន់ភ្លន់ សុភាពរាបសារ មិនក្រអឺតក្រតូម

ចំពោះអ្នកនៅក្រោមបង្គាប់បញ្ជា ឬរាស្ដ្ររបស់ខ្លួន។ត្រូវញញឹមរួសរាយជាមួយប្រជា

ពលរដ្ឋរបស់ខ្លួនជានិច្ច។ត្រូវចូលទៅសួរសុខទុក្ខប្រជាពលរដ្ឋតាមជនបទនិគម ពុំ

មែនរងចាំអោយតែប្រជាពលរដ្ឋចូលមករកខ្លួន ឬមានការស្នើរអោយទៅមើលទេ។

៦.តបៈគឺអ្នកដឹងនាំត្រូវស្នាតជានិច្ច។គឺស្នាតក្នុងដំណែង តួនាទី ការងារ មិនប្រព្រឹត្ដិ

អំពើលាមក បោកប្រាសរាស្ដ្រដើម្បីប្រយោជន៍របស់ខ្លួន។

៧.អកោធៈគឺអ្នកដឹងនាំត្រូវមានសតិស្មារតីជានិច្ច មិនក្រេវក្រោធ ឆេវឆាវ ខឹងគេខឹងឯង។

ពេលមានហេតុការណ៍ចលាចល មេដឹងនាំត្រូវរកវិធីដោះស្រាយដោយសន្ដិវិធី រកមធ្យោ

បាយរំលត់នូវអំពើទាំងនោះលើគោលការណ៍«ហេតុនិងផល»។

៨.អវិហឹង្សាគឺមិនត្រូវបៀតបៀនធ្វើអោយអ្នកដទៃក្តៅ​ក្រហាយ កើត​ទុក្ខដោយ​សារខ្លួន​ជា

ពិសេសលើពលរដ្ឋរបស់ខ្លួនឯង។

៩.ខន្ដីគឺត្រូវចេះសង្កត់ចិត្តមិនសំលឹងរំពៃកេងប្រវ័ញ្ចលោ្មភអំណាចខុសពីច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញ។

១០.អវិរោធនៈគឺធ្វើត្រូវ។អ្នកដឹងនាំត្រូវឈរលើគោលការណ៍គឺគិតត្រូវ និយាយត្រូវ ធ្វើត្រូវ

ព្យាយាមត្រូវ ភ្ញាក់រលឹតត្រូវ តំកល់ចិត្តត្រូវ ចិញ្ចឹមជីវិតត្រូវ។នយោបានឯណាមួយដែលអាច

រំលត់ទុក្ខ បំរុងសុខដល់ប្រជាពលរដ្ឋ នឹងមិនធ្វើអោយអ្នកដទៃក្ដៅក្រហាយនូវនយោបាយ

នោះ មេដឹងនាំគួរធ្វើជានិច្ច។